Багдаса́р Дпір (арм.: Պաղտասար Դպիր; 1683 — 1768) — армянскі паэт, кампазітар, выдавец і філолаг XVII—XVIII стагоддзяў, які пісаў на грабары.
Багдасар Дпір жыў і працаваў у цяжкія для Арменіі часы, у сувязі з чым лірыка яго прац традыцыйная па сваёй тэматыцы і агульным настроі, што панаваў тады сярод армян. Пісаў на грабары — найстарэйшай з вядомых пісьмовых форм літаратурнай армянскай мовы. Даследчыкі творчасці Дпіра зважаюць на яго верш «Да мамоны», які па ўтрыманні арыгінальны для армянскай паэзіі той пары. Дпір задаўся мэтай разгадаць, у чым улада грошай, улада багацця. У вершы ён спрабаваў паказаць, як гэта ўлада моцная, як пагібельная, і піша ён пра мамону з пункту гледжання народнай маралі, што адмаўляе гэтай страшнай боскасці ва ўшанаваннях, якія шчодра аддаюць яму багацеі[1]. Нягледзячы на тое, што яго вершы, таксама як і вершы яго вучня Петраса Капанцы, не заўсёды былі даступныя прастачыне, некаторыя з іх склаліся ў песні і спяваліся ў народзе, чаму шмат у чым спрыяла музычнасць яго вершаў і музыка да песень[2].