Аўтарадыёграфія
Аўтарадыёграфія (радыёаўтаграфія) — метад вывучэння размеркавання радыёактыўных рэчываў у доследным аб’екце
Тэхніка даследавання
Плёнка (фотаматэрыял) з адчувальнай да радыёактыўнага выпраменьвання фотаэмульсіяй накладваецца на паверхню або зрэз аб’екта.
Для атрымання размеркавання тых ці іншых рэчываў у аб’екце выкарыстоўваюць маркіраванне патрэбных малекул ізатопным індыкатарам. Радыёактыўныя рэчывы, якія змяшчаюцца ў аб’екце, як бы самі сябе фатаграфуюць (адсюль назва).
Пасля праявы месцы зацямнення на пленцы адпавядаюць лакалізацыі радыёактыўных часціц.
Прымяненне
Метад выкарыстоўваецца ў медыцыне, тэхніцы, а таксама ў біялогіі, напрыклад, для вывучэння працэсаў фотасінтэзу, дзе прасочваецца след радыеактыўнага дыяксіду вугляроду, які праходзіць праз розныя хімічныя стадыі.
Фатаграфічны малюнак размеркавання радыёактыўных рэчываў, атрыманы метадам аўтарадыёграфіі, называецца аўтарадыёграмай, або радыёаўтографам.
Зноскі
- ↑ Popp A, Urbach A, Witte OW, Frahm C (2009). “Adult and embryonic GAD transcripts are spatiotemporally regulated during postnatal development in the rat brain”. PLoS ONE 4 (2): e4371. doi:10.1371/journal.pone.0004371. PMID 19190758. PMC: 2629816. http://dx.plos.org/10.1371/journal.pone.0004371.
Катэгорыя·Вікіпедыя·Ізаляваныя артыкулы/сірата0
Катэгорыя·Радыебіялогія
Катэгорыя·Метады біялагічных даследванняў
Катэгорыя·Радыялогія