Анры Бельшоз (фр. Henri Bellechose, памёр да 28 студзеня 1445) — жывапісец родам з Паўднёвых Нідэрландаў, які працаваў пры двары герцагаў Бургундскіх. Адзін са значных майстроў інтэрнацыянальнай готыкі.
Нарадзіўся ў Брэдзе. Да прыбыцця Бельшоза ў Дыжон, да двара Іаана Бясстрашнага, пра яго жыццё і творчасць няма звестак. Герцаг прызначыў Бельшоза прыдворным мастаком і камердынерам, такія ж званні насілі яго папярэднік Жан Малуэль і пераемнік Ян ван Эйк. Мяркуецца, што на працягу некаторага часу ён працаваў памагатым Малуэля, і той аказаў на Бельшоза вялікі ўплыў. Афіцыйным мастаком бургундскага двара Бельшоз стаў у 1415 годзе, пасля смерці Малуэля.
Амаль усе вядомыя працы Бельшоза выкананы па заказах герцагаў Бургундскіх і цэркваў Дыжона. Большасць твораў Бельшоза не захавалася — паводле падрабязных рахункаў бургундскага двара, гэта быў пладавіты мастак. Адна з самых вядомых прац Анры Бельшоза — алтар «Распяцце з пакутніцтвам Святога Дыянісія» (1416, у цяперашні час захоўваецца ў Луўры), была выканана ім для картэзіянскага кляштара Шанмоль у Дыжоне, заснаванага Філіпам Смелым. У манастыры, званым таксама «Домам Тройцы», размяшчаўся магільны склеп герцагаў Бургундскіх. Вернасць мастака мясцовым традыцыям, шчодрае выкарыстанне золата, дбайная прапрацоўка дэталяў, агульнае падабенства ў манеры выканання двух афіцыйных жывапісцаў бургундскага двара, спарадзілі гіпотэзу аб тым, што гэты твор быў распачаты Малуэлем, а пасля яго смерці завершаны Бельшозам.
У Бельшоза была вялікая майстэрня, на піку кар’еры мастака ў ёй працавалі восем памагатых і два вучні.
Каля 1424 года Анры Бельшоз ажаніўся з дачкой натарыуса Аліксан Лебон.