Анаіт Міхайлаўна Цыцыкян (арм.: Անահիտ Ցիցիկյան; 26 жніўня 1926, Ленінград — 2 мая 1999, Ерэван) — армянская скрыпач , педагог і музыказнавец.
Анаіт Цыцыкян нарадзілася 26 жніўня 1926 года ў Ленінградзе (цяпер — Санкт-Пецярбург), Расія, у сям’і службоўцаў: бацька — інжынер, маці — лекар-акуліст.
Анаіт пачала гуляць на скрыпцы з 6 гадоў. Педагогамі былі выдатныя музыканты Леман і Рыгор Гінзбург, а пазней праф. Леў Цэйтлін.
У пачатку Вялікай Айчыннай вайны, у 1941 годзе пераехала ў Ерэван. Дзяцінства праведзенае ў Ленінградзе, гэты прыгожы горад, пакінуў велізарны след на фармаванні скрыпачкі як асобы, чалавека і музыканта: шчырая, тонкая манера ў выканальніцтве, асцярожнае, трапятлівае дачыненне да гістарычнай спадчыны, інтэлігентная, паважлівая манера камунікавання з сябрамі, калегамі, студэнтамі.
У 1946—1950 гг. Анаіт Цыцыкян была студэнткай Ерэванскай кансерваторыі (клас праф. Карпа Дамбаева), была ганаравана Сталінскай стыпендыі. У 1954 г. скончыла аспірантуру Маскоўскай кансерваторыі (кіраўнік праф. Канстанцін Мострас).
Са школьнай лавы шмат іграла, давала сольныя канцэрты, выступала з аркестрам, канцэртавала таксама ў студэнцкія гады.
З 1961 года — салістка Армянскай філармоніі. Гастралявала ў многіх гарадах СССР і 27 краінах свету, выпусціла 4 грамкружэлкі на фірме «Мелодыя». Характэрна, што гэта быў першым дыскам з запісамі армянскай скрыпічнай музыкі.
Рэпертуар Анаіт Цыцыкян быў вельмі размаіты. Яна выконвала і еўрапейскую, і рускую класіку, і армянскія творы, ад найстаражытных мелодый да сучасных складанняў. Але заўсёды аддавала перавагу ісці непракладзенымі шляхамі — знаходзіць невядомыя перліны еўрапейскай музыкі, падбіраць новыя для армянскага слухача ансамблі інструментаў, як скрыпка і орган, скрыпка і гітара… Але асаблівае месца ў рэпертуары Цыцыкян займала музыка маладых армянскіх кампазітараў. Гэтым тлумачыцца, што ў большасці выпадкаў яна з’яўлялася рэдактарам, часам суаўтарам, першым выканаўцам і прапагандыстам гэтых твораў.
З 1950 г. выкладала ў Ерэванскай дзярж. кансерваторыі. Заснавала і вяла тры новыя курсы лекцый: «Гісторыя і тэорыя смыковага мастацтва», «Гісторыя армянскага выканальніцтва» і «Педпрактыка».
З 1982 г. ёй было прысвоена званне прафесара.
Са студэнцкіх гадоў пачала займацца навукова-даследчыцкай дзейнасцю. Ёй прыналежаць больш 300 артыкулаў і навуковых пошукі ў вобласці гісторыі музыкі: смыковага выканальніцтва, прылада-ведання. У 1969 годзе абараніла дысертацыю. Кандыдат мастацтвазнаўства (1970). Да канца жыцця працягвала глыбокія даследаванні ў вобласці Музычнай археалогіі — галіны навукі, заснавальнікам якой у Арменіі яна, фактычна, з’явілася.
З дакладамі выступала на міжнародных навуковых канферэнцыях. Валодала 5 мовамі: чытала лекцыі на нямецкай, французскай, англійскай.
Выдавалася ў Арменіі і за мяжой. Аўтар манаграфіі «Армянскае смыковае мастацтва», выдадзенай у 1977 г. і атрымалай высокую ацэнку спецыялістаў (кніга перавыдавалася ў 2004 годзе на рускай, а ў 2011 г. на армянскай мове).
На працягу творчай дзейнасці Анаіт Цыцыкян мела больш 1000 канцэртных выступаў, ужыццявіла 60 фондавых запісаў, аўтар больш 300 артыкулаў, дакладаў, радыё- і тэлеперадач.
Салістка Армянскай дзяржаўнай філармоніі (з 1961). Заслужаная артыстка Армянскай ССР (1967)
Яна з’яўлялася членам Саюза кампазітараў Арменіі і Муз. Фонду СССР, Армянскага тэатральнага таварыства, Саюза журналістаў, Камітэта жанчын СССР, Армянскага Таварыства Культурных Сувязей з Замежжам, Савета па комплекснай праблеме «Гісторыі сусветнай культуры» АН СССР, Міжнароднай навуковай Асацыяцыі Музычная археалогія («World Archaelogy») і інш.
Сканала ва ўзросце 72 гадоў, 2 мая 1999 года ў Ерэване.