У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гатцук. Аляксей Аляксеевіч Гатцук (14 снежня (2 снежня паводле старога стылю) 1832, Адэса — 4 лістапада (23 кастрычніка паводле старога стылю) 1891, Масква) — расійскі і ўкраінскі археолаг і публіцыст.
Паходзіў з маларасійскага дваранскага роду Гатцукоў Чарнігаўскай губерні. вучыўся ў Маскве: у 1-й і 4-й гімназіях, на філалагічным факультэце Маскоўскага ўніверсітэта. Скончыў універсітэцкі курс са званнем сапраўднага студэнта ў 1857, а затым вытрымаў выпрабаванне на ступень кандыдата. У 1859 атрымаў пасаду ад’юнкта па кафедры расійскай славеснасці ў Рышельеўскім ліцэі ў Адэсе. Тады жа ён выявіў сябе як публіцыст артыкуламі ў газетах «Одесский вестник» і «Московские Ведомости».
У 1861 пераехаў у Маскву. У 1862 надрукаваў у часопісе «Основа» развагі пра некаторыя ўкраінскія кнігі. Ад 1866 быў выдаваў у Маскве «Крестный Календарь», а ад 1875 дадатак да яго «Газета Гатцука» (першая расійская ілюстраваная газета).
Быў сябрам-заснавальнікам Маскоўскага Археалагічнага Таварыства, даследваў курганы Маскоўскай губерні. Ён меркаваў, што рака Масква служыла рэзкай археалагічнай мяжой. Паказваў, што да поўдня ад ракі жылі роднасныя, хоць і разначасовыя, фіна-ўгорскія плямёны, а да поўначы па яго меркаванні былі сляды славянскага племя. У якасці член Археалагічнага Таварыства настойваў на сістэматычным назіранні за землянымі працамі ў старажытных гарадох.
Пахаваны ў Данскім манастыры Масквы.