Алесандра Джыліяні (каля 1307 — 26 сакавіка 1326) — першая жанчына-анатам[1].
Нарадзілася каля 1307 года ў Сан-Джавані-ін-Персічэта, у італьянскай правінцыі Эмілія-Раманья. Працавала памочнікам Мандзіна дэ Ліуцы, сусветна вядомага прафесара ў медыцынскай школе Універсітэта Балонні (які лічыцца бацькам сучаснай анатоміі, як аўтар асноватворнага тэксту на гэтую тэму, апублікаванага ў 1316 годзе).
Алесандра, як кажуць, праводзіла свае анатамічныя даследаванні, распрацоўвала метад зліву крыві з цела і замену яе каляровымі фарбавальнікамі — і, магчыма, дапоўніла веды пра каранарна-лёгачную сістэму кровазвароту. Усе доказы яе працы былі альбо страчаныя, альбо знішчаныя.
Кароткае жыццё Алесандры было адзначана Ота Ангеніусам, яшчэ адным памочнікам Мандзіна і, верагодна, яе жаніхом, шыльдачкай ў царкве Сан-П’етра Марселіна ў Рыме, у якой апісана яе праца.
Яна згадваецца гісторыкам дзевятнаццатага стагоддзя Мішэлем Медычы, які апублікаваў гісторыю Балонскай школы анатоміі ў 1857 годзе. У 1994 годзе ў яе гонар быў названы кратар на Венеры[2].