Аганес Мкртычавіч Зардаран — армянскі савецкі жывапісец, Народны мастак Армянскай ССР (1963), сапраўдны член Акадэміі майстэрстваў СССР (1988), член-карэспандэнт Акадэміі мастацтваў СССР (1958), прафесар Ерэванскага педагагічнага інстытута ім. Х. Абавяна (1969)
Удзельнік мастацкіх выстаў з 1942 года. Ганараваны срэбнага медаля на Сусветнай выстаўцы 1958 года ў Бруселі за карціну «Вясна» (1956).
Творы Зардарана захоўваюцца ў Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі, Музеі мастацтва народаў Усходу (Масква), Дзяржаўнай маляўнічай галерэі Арменіі і ў многіх музеях Расіі і іншых краін СНД.
Аганес Зардаран нарадзіўся 8 студзеня 1918 года ў горадзе Карс, у сям’і рамесніка. У перыяд генацыду армян сям’я Зардаранаў пераязджае спачатку ў Армавір, потым у Краснадар і нарэшце, у 1920 годзе, асталёўваецца ў Тыфлісе.
У 1933 годзе Аганес Зардаран наведвае заняткі ў майстэрнях Акадэміі Майстацтваў Тыфліса, але неўзабаве развязвае працягнуць адукацыя ў Арменіі — у Ерэванскім мастацкім тэхнікуме, у класікаў армянскага малярства С. Аракеляна і В. Гайфеджана.
У 1937 годзе, пасля сканчэння тэхнікума, Зардаран едзе ў Ленінград і паступае ў Ленінградскі Інстытут Малярства, Скульптуры і Архітэктуры (ЛІСА) дзе вучыцца разам з Ал. Д. Сакаловым, А. Мыльнікавым, М. Анікушыным, І. Вітман, Е. Майсеенка, сяброўскія адносіны з якімі падтрымвае да канца жыцця.
Па вяртанні ў Ерэван у 1941 годзе пачынаецца актыўнае творчае жыццё мастака. Выстаўленыя ў 1944 годзе падчас дэкады Армянскага мастацтва ў Маскве краявіды і нацюрморты маладога мастака прыцягнулі ўвагу мастацкай грамадскасці. У першыя паваенныя гады Зардаранам былі створаны кампазіцыйныя палотны «Перамога будаўнікоў СеванГЭСа» і «Камітас», якія абумовілі шляхі развіцця тэматычнай кампазіцыі ў Арменіі.
З 1956 года Зардаран бярэ ўдзел на міжнародных выстаўках (Прага, Нью-Ёрк, Варшава, Мехіка, Таронта, Парыж, Токіа, Лісабон і г.д.). Асабліва вынікае адзначыць удзел на Венецыянскіх Біенале 1956 і 1958 гадах.
У 1958 годзе карціна Зардарана «Вясна», у якой высокі знак вясны ў прыродзе, жыцці ўвасабляўся ў пэўнай выяве маладой дзяўчыны, была ганаравана Вялікага Срэбнага Медаля на сусветнай выставе ў Бруселі.
Вынікам шматлікіх вандраванняў сталі серыі карцін прысвечаных Італіі, Грэцыі, Іспаніі, Эстоніі, Латвіі.
З канца 1950-х гадоў Зардаран жыў і працаваў у сваёй майстэрні ў сяле Бюракан, побач з Бюраканскай Астрафізічнай Абсерваторыяй, і гэта дало новы імпульс яго творчым шуканням.
З канца 50-х гадоў да апошніх гадоў Зардаран працаваў над карцінай «Вынік» прысвечанаму трагічнаму лёсу армянскага народа. Творчаму метаду Зардарана была ўласцівая працяглая праца над кампазіцыйнымі карцінамі, эскізы якіх адлюстроўваюць развіццё творчых пошукаў, жаданне падначаліць усю палітру мастацкіх магчымасцей асноўнай ідэі. Кожны асобна ўзяты эскіз з’яўляецца скончаным творам. Менавіта таму адна з персанальных выстаў Зардарана (больш 100 прац) была прысвечана 4 тэмам.
Аганес Зардаран сканаў у 1992 годзе ў Ерэване.