wd wp Пошук: ⬜

Абу Бакр

Абу Бакр Абдала ібн Усман ібн Амір ібн Абд-уль-Уза ібн Амр ібн Кааб ібн Саад ібн Тамім ібн Мура ат-Таі (каля 573 — 23 жніўня 634) — першы халіф, паплечнік і адзін з цесця Мухамада.

Нарадзіўся ў сям’і Усман (больш вядомы як Абу Кухафа) і Сальма (больш вядомая як Ум аль-Хайр). Да прыняцця ісламу быў адным з найбагацейшых купцоў Мекі. Склаў сабе значны дастатак гандлёвымі прадпрыемствамі; займаў месца суддзі, карыстаўся ў Мецы вялікай павагай, дзякуючы грунтоўнаму знаёмству з гісторыяй свайго племя і майстэрскаму тлумачэнню сноў.

Адрозніваўся непахіснай верай у місію Мухамада, за што прарок абяцаў яму рай яшчэ пры жыцці.

У 623 годзе выдаў сваю дачку Аішу замуж за Мухамада. Пасля смерці прарока ў 632 годзе, супакоіў мусульман і быў абраны халіфам (намеснікам), паколькі яшчэ пры жыцці прарока па яго даручэнню не раз быў імамам.

Паміраючы, паказаў на свайго сябра Умара, як на свайго пераемніка. Абу Бакра апісваюць чалавекам мяккага нораву, але з цвёрдымі маральнымі правіламі. Ён сабраў рассеяныя месцы Карана; пачаў заваяванне Сірыі. Пахаваны побач з прарокам.

Зноскі

↑ Abu Bakr // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Abu Bakr al-Siddiq // Store norske leksikon — 1978.
1 2 Абу-Бекр // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. I. — С. 46.
1 2 Abu-Bekr // Encyclopædia Britannica — 11 — NYC: 1911. — Vol. 1. — P. 78.
↑ Abu Bakr // Encyclopædia Britannica Праверана 14 лютага 2020.
↑ Али-заде А. Аиша бинт Абу Бакр // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8