.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Ян Міхал Струцінскі (? — пачатак 1746) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Паходзіў са шляхецкага роду Струцінскіх герба «Сас». Нарадзіўся ў сям’і Мікалая Струцінскага, чашніка вількамірскага, і Марыяны з Панкевічаў.
Магчыма, у маладосці служыў у войску. Самавольна тытулаваўся чашнікам вількамірскім (1697—1701). Стольнік вількамірскі ў 1701—1713, стараста сяйвейскі і віжанскі ў 1709—1740, шакінаўскі ў 1713—1732, вількамірскі ў 1713—1730, паручнік каралеўскай пяцігорскай харугвы войска ВКЛ з 1709, харужы, палкоўнік, кашталян інфлянцкі ў 1737—1744. Пасол на соймы 1701—1702, 1703, 1724, 1733, дэпутат Варшаўскай вальнай рады 1710.
У 1699 сакратар пасольства ў Турцыю. Быў прыхільнікам караля Аўгуста ІІ, далучыўся да Сандамірскай канфедэрацыі. Удзельнічаў у забяспячэнні расійскіх войск на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага. У 1719 пасол у Крым і Турцыю. У 1733 падтрымаў абранне на трон Станіслава Ляшчынскага, пасля перайшоў на бок Аўгуста ІІІ.
Маёнткі: Салокі, Люшнева, Снегі (Браслаўскі павет), Анталепты (Вількамірскі павет), Шэмберг (Курляндыя). Дамогся для Салокаў, Анталептаў і Шэмберга прывілеяў на таргі і кірмашы (1713).
Удзельнічаў у заснаванні Анталептаўскага кляштара кармелітаў босых.
Пахаваны 3 сакавіка 1746 года.
У шлюбе з Брыгідай з Бергаў, дачкой кашталяна інфлянцкага Уладзіслава Францішка Берга, меў сына Юзафа і дачку Іаану.