Энцыклапе́дыя эспера́нта — энцыклапедыя пра мову і рух эсперанта, выдадзеная ў 1934 годзе Будапешцкім выданнем «Literatura Mondo» («Літаратурны свет»). Напрацягу некалькіх наступных дзесяцігоддзяў гэта кніга зрабілася найбольш поўным аглядным выданнем па гісторыі эсперанта і эсперанта-культуры, прыводзіла значную колькасць біяграфій эсперантыстаў з розных краін. Як крыніца па гісторыі эсперанта энцыклаппедыя захоўвае актуальнасць. Нягледзячы на тое, што на назву «Энцыклапедыя эсперанта» прэтэндавала яшчэ некалькі выданняў, дадзенная назва захавалася менавіта за будапешцкай энцыклапедыяй.
У 1913 годзе расійскі эсперантыст Пётр Стаян прапанаваў выдаць Сусветную Карткавую Энцыклапедыю (па эспер. Universala Slipa Encikolpedio USE), якую, згодна з яго ідэяй магчыма было выдаваць у выглядзе асобных картак для кожнай тэмы (а пазней — фарміраваць на аснове асобных картак цэласную падборку). Тым не менш было выдадзена толькі пяць першых картак.
У 1917 годзе расійскі эсперантыст Уладзімір Шмурло выдаў у Петраградзе “Сусветную алфавітную адрасную кнігу “Ніць Арыядны””, аб якой ён пісаў, што гэта - першая спроба [стварэння]энцыклапедыі эсперантызма"; яе зыходная версія, аднак, складалася з адных спасылак. першыя 88 старонак былі выдадзены ў Рызе, выданню наступных старонак перашкодзіла вайна. Значнага ўплыва гэта выданне не мела.
«Энцыклапедыя эсперанта» была выдадзена будапешцкім выдавецтвам «Literatura Mondo» («Літаратурны свет») у другой палове 1934 года. Ініцыятарам яе стварэння быў рускі святар Іван Шыраеў (памёр у 1933 годзе). У стварэнні артыкулаў прыняла ўдзел больш за сотню аўтараў з розных краін света (у тым ліку — з краін Усхода, Новага Света і нават Афрыкі) і прадстаўляўшыя самыя розныя ідэалагічныя плыні тагачаснага эсперанта-грамадства. Галоўнымі рэдактарамі агульнай часткі былі венгерскія эсперантысты Лаяш Кокень і Вільмаш Блеер; артыкулы, прысвечаныя моўным пытаннямі рэдагаваў ужо тады вельмі вядомы як эсперантолаг венгерскі эсперантыст Кальман Калачаі. Энцыклапедыя ўтрымлівала ў цэлым 2,5 тысячы артыкулаў: пра вядомых эсперантыстаў (каля 1,5 тысяч), розныя значныя моманты гісторыі эсперанта і яго ўжыванні ў розных сферах і краінах на момант стварэння энцыклапедыі, а таксама аб розных элементах граматыкі і стылістыкі эсперанта. каля 450 артыкулаў было прысвечана найбольш вядомым натой час арыгінальным і перакладным творам на эсперанта. Арыгінальнае выданне энцыклапедыі ўтрымлівала таксама некалькі соцен старонак з ілюстрацыямі. Выданне было добра ўспрынята эсперанта-грамадой і адыграла значную ролю ў яго жыцці і развіцці. У 1979 і 1986 гадах энцыклапедыя была стэрэатыпна, але без ілюстрацый перавыдадзена ў выглядзе аднаго тома дзякуючы намаганням Венгерскай эсперанта-асацыяцыі. У 2000-х гадах увесь матэрыял энцыклапедыі быў пераведзены ў электронную форму і выкладзены ў сеціва. Практычна ўсе стацці з энцыклапедыі паслужылі асновай для стварэння і развіцця адпаведных стацей у вікіпедыі на эсперанта. Нягледзячы на тое, што ў канцы 1960-х-пачатку 1970-х гадоў планавалася стварэнне і выданне абноўленай энцыклапедыі эсперанта, гэтыя планы не былі рэалізаваны. Зараз ролю падобнай энцыклапедыі грае вікіпедыя на эсперанта.