Шаманізм
Шамані́зм — вера ў асобна-магутныя надпрыродныя магчымасці старажытных адмысловых служыцеляў культу.
Найбольш тыповая асаблівасць шаманізма — выкарыстоўванне сродкаў экстатычных зносін з надпрыроднымі сілами і ў сувязі з гэтым вылучэнне асобных індывідуумаў, якім прыпісуецца здольнасць гэтакіх зносін. У аснове пакладзена магічная практыка зносін служыцеля культу — шамана — з духамі падчас рытуала камлання, г.зн. спецыяльнага рытуала, які прыводзіць чалавека ў экстатычны стан.
Шаманства вядома са старажытных часоў у культуры практычна ўсіх народаў свету. Асноўныя функцыі: лячэнне хворых, дапамога ў гаспадарчых і ваенных справах, выхаванне падрастаючага пакалення, прадухіленне няшчасцяў. Дзеянні шаманаў звычайна суправаджаюцца спевамі, ударамі ў бубны. Атрымала шырокае распаўсюджанне ў народаў Сібіры, Урала і Алтая, а таксама Афрыкі, Амерыкі, Акіяніі і інш.
Літаратура
- Культуралогія: Энцыкл. даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі. — Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6
Катэгорыя·Шаманізм
Катэгорыя·Анімізм
Катэгорыя·Раннія формы рэлігіі