Цень
У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Цень (значэнні).
Цень — прасторавая аптычная з’ява, выяўляецца ў назіральна ўлоўным сілуэце, які ўзнікае на адвольнай паверхні дзякуючы кантраснаму перападу асвятлення з-за прысутнасці аб’екта (цела або рэчыва; напрыклад, у газападобным або вадкім стане) паміж ёю і крыніцай святла. Контурамі сваімі цень у той ці іншай ступені, і з улікам шэрагу ўмоў, паўтарае контуры гэтай перашкоды святла.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Цень
Катэгорыя·Іншыя значэнні: старонка не існуе
Катэгорыя·Геаметрычная оптыка