Хі́бнасць — адхіленне вылічанага значэння велічыні ад сапраўднага яе значэння. У статыстыцы хібнасць не з’яўляецца «памылкай».
Хібнасць вымярэння пэўнай велічыні
x
{\displaystyle x}
— як розніца паміж вынікам вымярэння
x
i
{\displaystyle x_{i}}
і ўсярэдненым значэннем па ўсіх вымярэннях
1 n
∑
1
n
x
i
{\displaystyle a={\tfrac {1}{n}}\sum _{i=1}^{n}x_{i}}
, г. зн.
Δ
x
i
=
|
x
i
− a
|
{\displaystyle \Delta x_{i}=|x_{i}-a|}
.
У набліжаных вылічэннях і пры апрацоўцы эксперыментальных даных ужываюцца хібнасці: абсалютная
|
a − x
|
{\displaystyle \Delta x=|a-x|}
і адносная
Δ x
/
a
{\displaystyle \delta x=\Delta x/a}
. Калі абсалютныя хібнасці набліжэння
a
{\displaystyle a}
і
b
{\displaystyle b}
да
x
{\displaystyle x}
і
y
{\displaystyle y}
адпаведна
Δ x
{\displaystyle \Delta x}
і
Δ y
{\displaystyle \Delta y}
, а адносныя
δ x
{\displaystyle \delta x}
і
δ y
{\displaystyle \delta y}
, тады
Δ x + Δ y
{\displaystyle \Delta (x\pm y)=\Delta x+\Delta y}
, ці
x ≅ a
{\displaystyle x\cong a}
характарызуюць мяжой абсалютнай хібнасці — лікам
a − Δ a ≤ x ≤ a + Δ a
{\displaystyle a-\Delta a\leq x\leq a+\Delta a}
. На практыцы карыстаюцца наступным правілам запісу набліжаных лікаў: абсалютная хібнасць ліку меншая за адзінку разраду апошняй лічбы гэтага ліку, альбо роўна ёй.