Канструктыўна фотатранзістар уяўляе сабой монакрышталічную пласцінку паўправадніка, на якой створаны 3 вобласці, аналагічныя калектару, базе і эмітару біпалярнага транзістара, змешчаную ў ахоўны корпус з празрыстым акенцам для праходжання святла. Вобласць базы фотатранзістара звычайна не мае вывада. У электрычную схему ўключаецца падобна біпалярнаму транзістару — з агульным эмітэрам і нулявым токам базы.
Пры асвятленні базы фотатранзістара ў ёй узнікаюць парныя носьбіты зараду. Уздзеянне электрычнага поля калектарнага пераходу вядзе да іх раздзялення і назапашвання ў вобласці базы асноўных носьбітаў зараду. У сваю чаргу гэта прыводзіць да аслаблення патэнцыяльнага бар’ера эмітарнага пераходу і павелічэння электрычнага току праз фотатранзістар.
Фотатранзістары выкарыстоўваюцца ў якасці элементаў гальванічнай развязкі (у т.л. у аптронах), датчыкаў асвятлення.
Фототранзистор (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фотатранзістар