wd wp Пошук: ⬜

Фердынанда II Медычы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Фердынанд II.

Фердынанд (Фердынанда, Фернанда) II Медычы (італ.: Ferdinando (Fernando) II de’ Medici; 14 ліпеня 1610 — 23 мая 1670) — вялікі герцаг Тасканскі з дому Медычы, перыяд праўлення: 1621—1670 гады. Сын Козіма II Медычы ад эрцгерцагіні Марыі Магдаліны Аўстрыйскай (1589—1631).

Біяграфія

Фердынанда атрымаў у спадчыну тасканскі трон пасля смерці бацькі ў 1621 годзе, аднак з прычыны яго юнага ўзросту першыя 7 гадоў краінай кіравала яго маці.

Кіраванне Фердынанда II адзначылася эканамічным і палітычным заняпадам дзяржавы. У знешняй палітыцы Таскана ператварылася ў малазначную дзяржаву, з якой практычна ніхто не лічыўся.

Вялікія падаткі падарвалі эканоміку краіны. Аснова дзяржавы — прадпрымальнікі, гандляры, рамеснікі былі даведзены да галечы. Галоўныя горада герцагства Таскана — Фларэнцыя, Піза, Ліворна, Сіена знаходзіліся ў заняпадзе. У сельскай мясцовасці асновай сталі бартарныя разлікі.

У 1641—1643 гадах Таскана прыняла ўдзел у вайне за Кастра на баку герцагства Модэна супраць войскаў Папскай дзяржавы. Гэтая вайна істотна падарвала фінансавае становішча вялікага герцагства Тасканскага.

Разам з тым адзначыўся ў гісторыі і заступніцтвам навуцы і мастацтвам, у прыватнасці, ён актыўна абараняў Галілея падчас царкоўнага суду над ім. Ім было заснавана таварыства Акадэмія дэль кімента (Акадэмія эксперыментаў і вопытаў), да якой далучаны здольныя навукоўцы.

Сям’я

У 1634 годзе ажаніўся з Віторыяй дэла Роверэ, якая нарадзіла яму двух сыноў.

Узнагароды

— Ордэн Святога Стэфана Папы і Мучаніка.
Бальі - Кавалер Вялікага Крыжа Годнасці i Адданасці Мальтыйскага ордэна

— Мальтыйскі ордэн.

Зноскі

Літаратура

Napier, H. E. Florentine history, from the earliest authentic records to the accession of Ferdinand the Third, grand duke of Tuscany. London: E. Moxon, 1846. Chapter IX.
Медычы ў Фларэнцыі.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фердынанда II Медычы

Папярэднік:
Козіма II

Вялікі герцаг Тасканы
1621—1670

Пераемнік:
Козіма III