Уладзімір Нічыпаравіч Сідарцоў (нар. 1935) — беларускі гісторык, прафесар гістарычнага факультэта БДУ.
Нарадзіўся 9 лістапада 1935 года ў вёсцы Клімаўка Гомельскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР. У 1958 годзе скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці «Гісторыя». Навучаўся ў аспірантуры Ленінградскага дзяржаўнага ўніверсітэта (1962—1966). Вялікі ўплыў на фарміраванне гістарычнага светапогляду аказалі М. А. Карнатоўскi і Л. М. Шнэярсон. У 1968 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Дзяржаўная дзейнасць працоўных Ленінграда ў 1921—1925 гг.». У 1988 годзе абараніў доктарскую дысертацыю «Рабочы клас Беларускай ССР у кіраванні дзяржавай (1921 — чэрвень 1941)». Прафесар (1991). У 1992 годзе стаў заснавальнікам і першым загадчыкам кафедры крыніцазнаўства гістарычнага факультэта БДУ. Аўтар каля 200 навуковых прац, прысвечаных метадалагічным праблемам гістарычных даследаванняў. Падрыхтаваў двух дактароў і 11 кандыдатаў навук.
Гістарыяграфія, метадалогія гісторыі, гістарычная інфарматыка, псіхагісторыя.
Удастоены ганаровага звання «Заслужаны работнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (2001), узнагароджаны Гранд-прэміяй спецыяльнага Фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па сацыяльнай падтрымцы таленавітых навучэнцаў і студэнтаў.