wd wp Пошук: ⬜

Сцяпан Антонавіч Жабінскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Жабінскі.

Сцяпан Антонавіч Жабінскі (1894, в. Рудаўка, Ваўкавыскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Свіслацкі раён, Гродзенская вобласць — 1975) — рэдактар, грамадскі дзеяч.

Жыццяпіс

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Свіслацкую настаўніцкую семінарыю. У 1914—1917 гадах у дзеючай Рускай імператарскай арміі. У 1920 годзе старшыня Свіслацкага валаснога рэўкама.

З 1923 года член КПЗБ. Удзельнік партызанскага руху ў Заходняй Беларусі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі. На «працэсе 45-ці» асуджаны да 4 гадоў зняволення, вывалены 1 студзеня 1927 года. Пасля вызвалення прыняў рашэнне аб выездзе разам з сям’ёй у БССР. У канцы 1927 года быў прыняты на працу ў газету «Звязда», атрымаў пасаду загадчыка сектара замежнай інфармацыі, часам выступаў з публікацыямі на старонках газеты. У першыя дні лютага 1933 года быў пераведзены на працу ў прадстаўніцтва ЦК КПЗБ пры ЦК КПБ.

Арыштаваны 20 лістапада 1933 года ў Мінску. Асуджаны паводле пастановы калегіі АДПУ СССР 9.1.1934 года як «член контррэвалюцыйнай арганізацыі БНЦ» да 3 гадоў папраўча-працоўных лагераў. Вызвалены 11.6.1936 года.

У пасляваенны час жыў у Віцебску. Напісаў успаміны. Рэабілітаваны трыбуналам БВА 18.4.1956 года. Асабовая справа С. Жабінскага № 10182-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Творы

Начало пути // Годы испытаний и мужества. Мн., 1973.

Зноскі

Літаратура

Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 3. Кніга 1 / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Мн., 2004.

Спасылкі

Сцяпан Жабінскі паўтарыў лёс многіх «звяздоўцаў»