Рэнга — форма ланцужковага вершаскладання, узнікла ў Японіі ў Сярэднявеччы. У стварэнні рэнгі ўдзел прымае не адзін паэт, а некалькі.
Складаецца з чаргавання танка, што таксама ўзніклі ў Сярэднявеччы. Танка можа аб’ядноўвацца ў твор да 100 строф, верхнія слупкі (хоку) маюць 5:7:5 складоў, ніжнія слупкі (мацуку) маюць 7:7 складоў. Пазней з хоку вылучыўся самастойны жанр паэзіі хайку.