Велізарны заліў, названы морам Тэціс, удаваўся ў суперкантынент паміж будучымі Еўразіяй і Аўстраліяй. Акіян Панталаса бесперапынна пашыраўся, літасферныя пліты, якія атачалі яго, рассоўваліся ў бакі; прычынай гэтага руху быў спрэдынг акіянічнай кары, якая бесперапынна ўтваралася ў сярэдзінна-акіянічным хрыбце.