Мітоз
Мітоз (ад грэч. Mitos — нітка) — непрамое дзяленне клеткі, карыокінез, найбольш распаўсюджаны спосаб рэпрадукцыі эукарыятычных клетак. Біялагічнае значэнне мітозу складаецца ў строга аднолькавым размеркаванні рэпліцыраваных храмасом паміж даччынымі ядрамі, што забяспечвае ўтварэнне генетычна ідэнтычных даччыных клетак і захоўвае пераемнасць у шэрагу клеткавых пакаленняў.
Мітоз — адзін з фундаментальных працэсаў антагенезу. Мітатычнае дзяленне забяспечвае рост мнагаклетачных эукарыёт за кошт павелічэння папуляцыі тканкавых клетак. У выніку мітатычнага дзялення клетак мерыстэм павялічваюцца тканкавыя папуляцыі раслінных клетак. Драбленне аплодненага яйка і рост большасці тканак у жывёл таксама адбываецца шляхам мітатычных дзяленняў.
На падставе марфалагічных асаблівасцяў мітоз ўмоўна падзяляецца на стадыі: прафазу, праметафазу, метафазу, анафазу, целафазу. Першыя апісанні мітатычных фаз і ўстанаўленне іх паслядоўнасці былі зроблены ў 1870-1880-х гадах. У канцы 1870-х — пачатку 1880-х гадоў нямецкі гістолаг Вальтэр Флемінг для абазначэння працэсу непрамога дзялення клеткі увёў тэрмін «Мітоз».
Тэмы гэтай старонкі (1):Катэгорыя·Мітоз