У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Баранкевіч.
Мацвей Баранкевіч (? — 1829) — віленскі лекар, празаік .
Навучаўся ў Віленскім універсітэце, дзе і атрымаў ступень доктара медыцыны ў 1802, і па заканчэнні курса быў лекарам у віленскім гарадскім шпіталі.
Яму належаць: «О własnościach głownicy żytniej (secale cornutum)», надрукаваныя ў «Pam. tow. lek. Wileńsk.»; «Considerations sur l’incertitude des signes de lasaburre gastrique dans les fièvres», надрукаваная ў «Bullet. de Sc. Medic.» Graperona, 1809 г.; «О krwotoku przy rwaniu zęba»; «О womicie czarnym i macicy w guzy porosłej»; «О wakcynie» (Вільня, 1815 г.); “Odpowiedż na piśino A. Becu o łączeniu medycyny z chirurgią (Варшава, 1817 г.), і некалькі больш дробных артыкулаў у «Pam. tow. lek. Wilensk», «Варшаўскім дзённіку» і інш.
Мацвей Баранкевіч на Вікісховішчы |