У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бжазоўскі.
Максіміліян Бжазоўскі (? — 1659) — праваслаўны шляхціч, вайсковы і палітычны дзеяч Рэчы Паспалітай. Ваявода берасцейскі (1653—1659), кашталян кіеўскі (1648—1653), падстолі кіеўскі з 1635, староста Тлумацкі.
Сын Івана Бжазоўскага і Юстыны з Елавіцкіх. Род вёўся ад вёскі Бярозаўка (Бжазоўка) на Берасцейшчыне. Асеў на Кіеўшчыне, дзе меў значныя маёнткі, замак ды воласць Трыполле, якую набыў у 1633 г. Удзельнічаў у польска-турэцкіх бітвах як паручнік ваяводы Станіслава Любамірскага, які потым спрыяў яго кар’еры.
Меў цесныя стасункі з Кіеўскай праваслаўнай мітраполіяй. Пётр Магіла прысвяціў яму сваю працу «Літнас» (1642), як «стачачнаму сыну царквы святой». Прадстаўляў сродкі для дзейнасці царквы. Меў вялікі архіў, які згарэў подчас вайны ў Палоннам.