Мадо́нна ля лесвіцы (італ.: Madonna della scala) — першая самастойная скульптурная праца Мікеланджэла, створаная ў 1491 годзе па яго ўласнай задуме. Захоўваецца ў музеі Буанароці ў Фларэнцыі.
Уяўляе сабою барэльеф, які адлюстроўвае Маці Божую, якая сядзіць ў профіль на лаве каля падножжа лесвіцы і трымае ў руках немаўля. Насуперак традыцыі, якая склалася да таго часу, Ісус звернуты спіной да гледача, яго твару не бачна. Бакавая дошка балюстрады лесвіцы і рука хлопчыка Іаана Хрысціцеля, які стаіць на прыступках, утвараюць сімвалічны крыж, які стаіць на каленах Мадонны (ці ж упіраецца ёй у далонь). Гэта выява паказвае, што Маці Божая быццам адчувае цяжар крыжа, на якім, як яна ведае, будзе раскрыжаваны яе Сын.