Літургія папярэднеасвячоных Дароў — літургія, падчас якой прапаноўваюцца для прычашчэння Святыя Дары, асвячоныя раней — на папярэдняй поўнай літургіі па чыне Васіля Вялікага або Яна Залатавуста і якія захоўваюцца ў каўчэжцы звычайна на прастоле або, радзей, на ахвярніку.
Шосты Сусветны Сабор 52-м правілам зацвердзіў паўсюднае здзяйсненне Папярэднеасвячонай літургіі ў дні Вялікага Паста, каб не пазбаўляць верных таямнічых зносін з Госпадам і разам з тым не парушаць паста і пакаяння здзяйсненнем урачыстай поўнай літургіі.
У сучаснай практыцы Праваслаўнай Царквы служыцца ў сераду і пятніцу Святой Чатырохдзесятніцы, у храмавыя і дбанныя святы і з панядзелка па сераду Страсной Сядмицы. Да 1930 года ў Кіева-Пячорскай Лаўры таксама здзяйснялася штодня ў се́дмічныя дні Вялікага паста (апроч яго першых двух дзён), што было перажыткам Студзійскага Статуту, які панаваў у Рускай Царкве да XV ст. У цяперашні час гэтая традыцыя страчана.
Асаблівасці: