Крыптаграфія (ад стар.-грэч.: κρυπτός — утоены і γράφω — пішу) — навука пра метады забеспячэння прыватнасці (немагчымасці чытання інфармацыі староннім) і аўтэнтычнасці (цэласнасці і сапраўднасці аўтарства, а таксама немагчымасці адмовы ад аўтарства) інфармацыі.
Першапачаткова крыптаграфія вывучала метады шыфравання інфармацыі — абарачальнага пераўтварэння адкрытага (зыходнага) тэксту на аснове сакрэтнага алгарытму і/ці ключа ў шыфраваны тэкст (шыфратэкст). Традыцыйная крыптаграфія ўтварае раздзел сіметрычных крыптасістэм, у якіх зашыфраванне і расшыфраванне праводзіцца з выкарыстаннем аднаго і таго ж сакрэтнага ключа. Апроч гэтага раздзела сучасная крыптаграфія складаецца з асіметрычных крыптасістэм, сістэмы электроннага лічбавага подпісу (ЭЦП), хэш-функцыі, кіраванне ключамі, атрыманне ўтоенай інфармацыі, квантавую крыптаграфію.
Крыптаграфія не займаецца: абаронай ад падману, подкупу ці шантажу законных абанентаў, крадзяжу ключоў і іншых пагроз інфармацыі, якія ўзнікаюць у абароненых сістэмах перадачы даных.
Крыптаграфія — адна з найстарэйшых навук, яе гісторыя налічвае некалькі тысяч гадоў.
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Крыптаграфія
Юрый Ліфшыц. Курс лекцый Сучасныя задачы крыптаграфіі
Крыптаграфічны лікбез Архівавана 20 лютага 2007.
Падборка артыкулаў пра гісторыю крыптаграфіі Архівавана 2 лютага 2010.