Канькабежны спорт
Канькабежны спорт або хуткасны бег на каньках — від спорту, у якім неабходна як мага хутчэй пераадолець пэўную дыстанцыю на лядовым стадыёне па замкнёным крузе.
У праграму зімовых Алімпійскіх гульняў хуткасны бег на каньках у мужчын ўваходзіў з самага пачатку, з 1924 года, пачынаючы з 1960 года праводзяцца і спаборніцтвы сярод жанчын. Першынство разыгрывалася на чатырох дыстанцыях — 500, 1500, 5000, 10000 м і ў мнагабор’і. У 1928 годзе спаборніцтвы на дыстанцыі 10 000 м не праводзіліся, заліку ў суме мнагабор’я не было. Сучасная праграма зімовых Алімпійскіх гульняў ўключае праходжанне кароткіх — 500, 1000 (у мужчын з 1976 года), і 1500 м, і доўгіх — 3000, 5000 (у жанчын з 1988 года), і 10000 м дыстанцый. Удзельнікі спаборніцтваў бягуць парамі — адзін па знешняй, другі — па ўнутранай дарожках. На кожнай дыстанцыі ад нацыянальнай каманды могуць выступаць 3 спартсмены. Да 1972 года на дыстанцыях 500 і 1500 м у мужчын маглі выступаць 4 спартсмены. Абсалютная першынство ў мнагабор’і не разыгрываецца. Толькі ў 1924 годзе алімпійскі чэмпіён вызначаўся па суме месцаў, занятых на чатырох дыстанцыях.
Выбітныя канькабежцы Беларусі
- Ігар Мікалаевіч Жалязоўскі
- Анжаліка Пятроўна Кацюга
- Віталь Сяргеевіч Міхайлаў
- Святлана Мікалаеўна Радкевіч
- Юлія Дзмітрыеўна Ясёнак
Літаратура
- БЭ ў 18 тамах., Т.8. Мн., 1999, С.17
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Канькабежны спорт
Катэгорыя·Канькабежны спорт