wd wp Пошук: ⬜

Канцэнтрацыя часціц

Канцэнтра́цыя часці́ц — фізічная велічыня, роўная стаўленню ліку часціц N да аб’ёму V, у якім яны знаходзяцца:

n

N V

{\displaystyle n={\frac {N}{V}}}

. Размернасць з сістэме СІ

[ n ]

1

/

m

3

{\displaystyle [n]=1/m^{3}}

, у сістэме СГС —

[ n ]

1

/

c

m

3

{\displaystyle [n]=1/cm^{3}}

.

Калі канцэнтрацыя з’яўляецца функцыяй каардынаты

n

n (

r →

)

{\displaystyle n=n({\vec {r}})}

, то пад канцэнтрацыяй разумеюць адносіны:

n (

r →

)

lim

V → 0

N V

{\displaystyle n({\vec {r}})=\lim _{V\rightarrow 0}{\frac {N}{V}}}

Такім чынам:

N

∫

V

n (

r

)

d

V

{\displaystyle N=\int \limits _{V}n(\mathbf {r} ),\mathrm {d} V}

. Аднак, такое ўяўленне з’яўляецца ў вялікай ступені ўмоўным, паколькі канцэнтрацыя (як, напрыклад, і тэмпература) адносіцца да макрапараметраў і з большага губляе сэнс пры пераходзе да бясконца малога аб’ёму.

Формулы, у якіх прысутнічае канцэнтрацыя

p

n k T

{\displaystyle p=nkT}

 — ціск ідэальнага газу

λ

1

2

π

D

2

n

{\displaystyle \lambda ={\frac {1}{{\sqrt {2}}\pi D^{2}n}}}

 — Сярэдняя даўжыня свабоднага прабегу малекулы газу, дзе D — эфектыўны дыяметр малекулы

ν

( 1

/

4 ) n < v

{\displaystyle \nu =(1/4)n}

 — Лік удараў малекул газу аб адзінку паверхні сценкі за адзінку часу, дзе

< v

{\displaystyle }

 — сярэдняя хуткасць малекул

Тэмы гэтай старонкі (3):
Колькасць рэчыва
Тэрмадынаміка
Фізічныя велічыні