Зямельнае права — галіна права, якая рэгулюе грамадскія адносіны ў галіне рэалізацыі права ўласнасці і іншых маёмасных правоў на зямлю, а таксама яе межавання, асаблівасцяў грамадзянскага абароту зямлі, абмежавання на карыстанне зямлёй як унікальным прыродным аб’ектам, а таксама дзейнасць дзяржаўных органаў па забеспячэнню рацыянальнага выкарыстання зямлі і яе аховы.
Асноўнымі крыніцамі Зямельнага права ў Рэспубліцы Беларусь з’яўляюцца Канстытуцыя Рэспублікі Беларусь, Кодэкс Рэспублікі Беларусь аб зямлі, Закон “Аб праве ўласнасці на зямлю” ад 16.6.1993, “Закон аб плацяжах на зямлю” ад 18.12.1991.