У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Юра.
Гнат Пятровіч Юра (8 студзеня 1888, с. Федвар, цяпер с. Падлеснае Александрыйскага раёна Кіраваградскай вобласці — 18 студзеня 1966, Кіеў) — украінскі тэатральны рэжысёр
, акцёр
, тэатральны педагог, народны артыст СССР (1940).
Прафесійную сцэнічную дзейнасць пачаў у 1907 годзе. Працаваў у тэатрах Украіны. Яркі камедыйны акцёр, Юра развіваў лепшыя традыцыі ўкраінскага сцэнічнага мастацтва. Адзін з заснавальнікаў (1920) і кіраўнікоў (да 1954, у 1954—1961 сумесна з М. М. Крушальніцкім) Новага тэатра ў Вінніцы, які стаў Тэатрам імя Франко (з 1923 у Харкаве, з 1926 у Кіеве). Сярод найбуйнейшых рэжысёрскіх работ: «97» Куліша (1924, граў ролю Капысткі), «Вій» Вішні паводле Гогаля (1925), «Жаніцьба Фігаро» Бамаршэ (1933, граў ролю Фігара), «Ой, не хадзі Грыца…» Старыцкага (1938), «Скрадзенае шчасце» Франко (1940, 1956), «Багдан Хмяльніцкі» (1939), «Макар Дубрава» (1948), «Калінавы гай» (1950) Карнейчука, «Вяселле Свічкі» Качэргі (1960). З 1938 выкладаў у Кіеўскім тэатральным інстытуце (з 1946 — прафесар). Дэпутат Вярхоўнага Савета УССР (1-5-га скліканняў).
Тэмы гэтай старонкі (37):