Герхард фон Мальберг (? — 26 лістапада 1246) — вялікі магістр тэўтонскі (1240—1244).
Спачатку не планаваў стаць адным з братоў духоўных рыцараў. Быў жанаты і меў двух сыноў: Ота і Тэадорыка. Аднак пасля смерці жонкі ўступіў у шэраг крыжакоў і амаль адразу стаў у апазіцыю да фон Зальца, імкнучыся пакінуць ордэн у Палесціне.
У 1239 у Акры стаў маршалкам ордэна, а ў 1240 вялікім магістрам. З самага пачатку, яго кіраванне было цесна звязана з Лацінскім Каралеўствам і Блізкім Усходам. Меў падтрымку папы Інакенція IV, які ў 1243 прыняў Прусію ў якасці лена.
У 1244 г. быў вымушаны адракчыся тэўтонскага стальца, з-за нарастаючага недавольства братоў ордэна. Праз два гады памёр.
Папярэднік: Конрад Цюрынгскі |
Вялікі магістр 1240–1244 |
Пераемнік: Генрых фон Гогенлоэ |