У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Казлоўскі. Віта́ль Уладзі́міравіч Казло́ўскі (28 лістапада 1955, Мінск — 14 кастрычніка 2021, Мінск) — беларускі вучоны-эканаміст, педагог, доктар эканамічных навук, прафесар.
Нарадзіўся 28 лістапада 1955 г. у Мінску. Скончыў Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт у 1980 годзе, затым — аспірантуру Інстытута эканомікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі і дактарантуру Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага эканамічнага ўніверсітэта.
Займаў пасады памочніка прэзідэнта Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (з 1987 года), адказнага сакратара Камітэта па дзяржаўных прэміях у галіне навукі і тэхнікі пры Савеце міністраў Рэспублікі Беларусь. З 1978 года працаваў навуковым супрацоўнікам у Інстытуце эканомікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. У 1999 годзе абараніў дысертацыю на суісканне вучонай ступені доктара эканамічных навук на тэму «Інтэграцыя краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы ў Еўрапейскую эканамічную прастору».
Займаўся выкладчыцкай дзейнасцю ў Беларускім дзяржаўным універсітэце, Міжнародным універсітэце «МІПСА», Інстытуце прадпрымальніцкай дзейнасці, Мінскім філіяле Расійскага эканамічнага ўніверсітэта імя Г. В. Пляханава, Усходнееўрапейскім універсітэце эканомікі і менеджменту і інш. Працаваў прафесарам кафедры эканомікі, кіравання і эканамічнай тэорыі Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта, кафедры фінансаў і бугалтарскага ўліку Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Янкі Купалы, галоўным навуковым супрацоўнікам Навукова-даследчага інстытута эканомікі Міністерства эканомікі Рэспублікі Беларусь. Кіраваў падрыхтоўкай навукова-педагагічных кадраў (аспірантаў, суіскальнікаў і магістрантаў). У 2004—2006 гадах з’яўляўся галоўным дарадцам прэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь. Памёр у Мінску 14 кастрычніка 2021 года ад каранавіруснай хваробы.
Асноўныя навуковыя даследаванні прысвечаны праблемам макраэканомікі, міжнародных эканамічных і валютна-фінансавых адносін. Займаўся вывучэннем праблем ўстанаўлення сувязі заработнай платы з вынікамі вытворчасці ва ўмовах планавай эканомікі, інтэграцыйных працэсаў і кірункаў развіцця краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы. Распрацаваў тэорыю і сацыяльна-эканамічнае змест працэсу выраўноўвання эканамічнага і культурнага ўзроўню краін Цэнтральнай і Усходняй Еўропы ва ўмовах глабалізацыі.