Біяакумуляцыя (у экалогіі) — назапашванне арганізмам хімічных рэчываў, якія паступаюць з навакольнага асяроддзя ў канцэнтрацыі большай, чым знаходзіцца ў навакольным асяроддзі. Часта выкарыстоўваецца для абазначэння назапашвання менавіта забруджвальных рэчываў.
Інтэнсіўнасць біяакумуляцыі характарызуецца каэфіцыентам біялагічнага назапашвання (суадносіны канцэнтрацыі ў арганізме да канцэнтрацыі ў асяроддзі).