Брытанская акадэмія — нацыянальная акадэмія Вялікабрытаніі для грамадскіх і гуманітарных навук.
Акадэмія аб’ядноўвае больш за 800 навукоўцаў. З’яўляецца самакіравальнай і незалежнай арганізацыяй. Размяшчаецца ў Лондане.
У 1901 па ініцыятыве Лонданскага каралеўскага таварыства, для прадстаўлення інтарэсаў брытанскай гуманітарнай навукі, была створана акадэмія. Гэта дазволіла ёй удзельнічаць у Міжнароднай асацыяцыі акадэмій (МАА), заснаванай у 1899 годзе.
Брытанская акадэмія была зацверджана ў 1902 годзе каралеўскай хартыяй.
Першым прэзідэнтам Брытанскай акадэміі (1902—1907) стаў Дональд Макей, 11 лорд Рэй. Першым сакратаром акадэміі на працягу амаль трох дзесяцігоддзяў быў адзін з ініцыятараў яе стварэння Ізраэль Голанц.
Поўная афіцыйная назва: The British Academy for the Promotion of Historical, Philosophical and Philological Studies (Брытанская акадэмія па садзейнічанні гістарычным, філасофскім і філалагічным даследаванням).
У складзе Акадэміі 18 аддзяленняў або секцый.
Члены Акадэміі падзяляюцца на Ordinary Fellows (звычайных членаў), Senior Fellows (старэйшых сяброў — навукоўцаў, якім больш за 70 гадоў), Corresponding Fellows (членаў-карэспандэнтаў) і Honorary Fellows (ганаровых членаў, колькасць якіх не перавышае 20 чалавек). Штогод у Акадэмію абіраецца да 35 новых звычайных членаў.