Белазубка белабрухая (Crocidura leucodon) — дробнае млекакормячае сямейства землярыйкавых.
Даўжыня цела каля 5,4—7,8 см, хваста 2,8—3,8 см, ступні 1,2—1,3 см; маса цела 6—13 г. Поўсць мяккая, кароткая, аксаміцістая, на спіне і баках вохрыста-шэрая, буравата-шэрая або чорна-бурая, на бруху белая (адсюль назва). Хвост адносна кароткі і патоўшчаны, на ім рэдкія доўгія валаскі. Вушы параўнальна вялікія, зубы белыя
Пашырана ў Заходняй і Сярэдняй Еўропе, сустракаецца на Украіне, Каўказе, у Закаўказзі, паўднёва-заходняй Сібіры, Казахстане, Сярэдняй Азіі. На Беларусі рэдкі від, арэал якога абмежаваны паўднёвым захадам, звяркоў адлоўлівалі на лясных высечках, зарослых хмызняком.
Корміцца беспазваночнымі, пераважна жукамі і іх лічынкамі.
Размнажаецца на працягу вясенне-летняга перыяду. У памёце 5-10 дзіцянят.