Альпійскі пояс
Альпійскі пояс - геаграфічны і горны пояс, размешчаны вышэй cубальпійскага пояса і ніжэй нівальнага пояса (пояса вечных снягоў). Таксама біём гэтага пояса.
Для альпійскага пояса характэрныя значная асветленасць і інтэнсіўнасць сонечнай радыяцыі. Сярэднегадавыя тэмпературы паветра негатыўныя. Моцныя вятры. Звыш 1000 мм атмасферных ападкаў у год з доўгім, а часта і нета снежным покрывам. Ніжняя мяжа альпійскага пояса заканамерна павышаецца ад прыморскіх да кантынентальных частках мацерыкоў.
Для альпійскага пояса характэрна амаль поўная адсутнасць дрэў і хмызнякоў. Травяністыя супольнасці складзеныя нізкарослымі шматгадовымі раслінамі, у тым ліку вечназялёнымі. Нярэдка сустракаюцца расліны ў форме падушак і разетак.
Многія віды раслін, якія растуць у альпійскім поясе, ксераморфны. Гэта звязана з моцным разаграваннем паверхні раслін у дзённыя гадзіны (да +50 °C).
Начныя тэмпературы ў альпійскім поясе нават летам могуць апускацца ніжэй за нуль, што выклікае прамярзанне венцаў, але не прыводзіць да іх адмірання: днём кветкі адтаваць і працягваюць квітнець.
Існуюць два віды альпійскіх лугоў:
- лугі з панаваннем аднадольных раслін з сямейства Злакі (Poaceae) і Асаковыя (Cyperaceae).
- лугі, у якіх пераважаюць двухдольныя расліны.
Для альпійскага пояса Анд характэрныя падушкавідныя расліны.
Жывёл, якія жывуць у альпійскім поясе, можна ўмоўна падзяліць на дзве групы:
- віды, якія пастаянна насяляюць у дадзенаму біёме - усе яны ўпадаюць у зімовую спячку (пішчуха, палёўкі, суркі);
- віды, пры неспрыяльных умовах спускаюцца ў больш нізкія пояса (горныя бараны, сарны, туры).
Тэрыторыі, якія адносяцца да альпійскага пояса, выкарыстоўваюцца як летнія пашы.
Літаратура
- Тимонин А. К. Ботаника: в 4 т. Высшие растения: учебник для студ. высш. учеб. заведений. — М., 2007. — Т. 3. — 341 с. — ISBN 978-5-7695-3184-2.
Спасылкі
- Альпійскі пояс — артыкул з БСЭ
Гл. таксама
Тэмы гэтай старонкі (2):Катэгорыя·Кліматычныя зоны
Катэгорыя·Біёмы